Haitiii

Nou ik zit hier inmiddels al een maand. Ergenissen komen al meer. Jeetje miena wat is de mentaliteit van de haitianen lastig en erg vervelend.
Het is erg lastig om te omschrijven maar geloof me.. het geeft mij hoofdpijn.
Mensen hier zijn erg opzoek naar dingen van mij waarover ze slecht kunnen praten.. Om hun zelf te vermaken en hun tijd te verdoen. Erg vervelend. Zelf vind ik het niet erg dat ze het doen, bedoel Do You.. maar het vervelendse vind ik dat ze het niet gewoon tegen mij zeggen als er iets is wat ze niet aan staat. In nederland ben ik gewend dat mensen dat doen maar hier praten ze onderling en zodra ze me zien is het Bonjou Cherie...
ongelooflijk, maar mij kennende veranderd mijn gedrag naar hun automatisch ook. Wil niet zeggen dat ik bitchi ben.. ben nog steeds beleefdheid maar er is een grens.. en die kennen ze nu hier wel.

Heb het met johan over gehad, zodat hij er van op de hoogte was. NIet om mij te helpen.. hallo ik kan dat prima zelf regelen ;)

Goed, ondanks dat heb ik mijn plekje hier wel gevonden. Vrienden ben ik zeker niet met iedereen, maar dat is logisch.
Er is een Verpleegkundige gekomen en daar werk ik nu een beetje samen mee.
In mijn vorge verslag schreef ik dat ik de kinderen ging bestuderen of ze goed ontwikkelen maar ik heb me bedacht. Aangezien de opvoeding erg belangrijk is en de tantes die geven. Ben ik nu aan het observeren hoe ze dat doen. (via een observatie schema) Alles wat ik zie noteer ik. Ga in gesprek met de collega's hier en uit eindelijk wil ik ze advies meegeven vanuit mijn kennis en ervaring. Zodat ze hun begeleiding eventueel kunnen verbeteren.
Daar naast observeer ik de kinderen waar de tantes geen raad mee weten en probeer ik daar (als er tijd voor is) ook advies en een plan voor op te stellen.

Het is veel werk, maar wel erg leuk. Ik hoop natuurlijk dat ze wat aan mijn advies hebben ghehe. Ik doe in iedergeval erg mijn best!

Oh en wat mis ik mijn familie en vrienden. :( Mijn paps komt volgende week! En ja het hele dorp weet het, ze wachten in smart, en ik ook!
Wel moet hij een beetje aan het werk hier.. met zijn ervaring en kennis kan hij hier de boel een beetje de goede kant op sturen, want dat hebben ze echt hard nodig. (als hij dit leest .. mm niet goed voor zijjn ego haha)
Ik kan niet wachten! Om heb alles te laten zien, hoe mooi het hier is.
Wel jammer dat mijn mams niet mee kon, nu kan ze niet zien hoe mooi het hier is. Natuurlijk uit mijn verhalen en fotos wel maar niet ervaren.

ik heb hier trouwens ook een kind. Ze is zo lief echt om op te eten. Als het kon nam ik haar mee. Ze noemt me mama ada! ze is drie jaar maar wat een pittig karakter ongelooflijk!! ik ga proberen wat fotos up te loaden!!
Als ik het niet vergeet schrijf ik morgen weer!