bye Miami....

Bonswa Bonswa Bonswa cherries,

Im alive. Ben nu een weekje in Haiti en heb nu de mogelijkheid om verslagen te typen. Internet is hier erg beperkt namelijk. In een week is er zoveel gebeurt, ongelooflijk! Bereid je voor op veel verschillende lange verslagen haha.

Goed ik zou jullie eerst een vertellen hoe mijn reis naar Haiti verliep en hoe mijn aankomst was.
Zoals ik vertelde in mijn vorige verslag werd ik opgehaald door de neef van een vriend van mijn oom. Hij was stipt optijd. We stopten mijn spullen in de auto en vertrokken richting de vluchthaven van Miami.
We waren nog geen 10 minuten onderweg of we stonden stil..... we hadden een botsing met de auto voor ons.
Nou... die neef.. pff er kwamen toch wat boze spaanse woorden...

In Miami blijkt het dus dat je moet wachten tot dat de politie komt. In Nederland geef je volgens mij elkaars nummer en verzekering zodat je je het later verder kan regelen. We moesten bijna een uur wachten op de politie... mijn geduld raakte een beetje op. Bedoel ik had niet alle tijd van de wereld, ik moest het vliegtuig halen. Ook verveelde ik me kapot, dus maakte ik dome filmpjes van mezelf haha.
De politie nam ons mee naar een parkeerterrein en ging daar vervolgens alles rustig op zijn gemakje bestuderen.
Alle papieren controleren, kijken naar de schade van de autos ens ens.
Ik smste mijn tante om de status door te geven.. ze gaf me het advies om een taxi te bellen als het te lang duurde. Mmm, is een optie alleen wist ik niet waar ik was haha.

Rond kwart voor negen kwam er een ander familielid. Ik kon hem wel zoenen. Ik was zo blij toen hij zei dat ik met hem mee ging. Whoei, mijn vliegtuig ging ik halen! Ik blij, tante blij en mijn mams opgelucht haha.

Eenmaal op het vluchthaven, ingechecked en all zat ik keurig op tijd te wachten tot dat ik in het vliegtuig mocht.
Ik moest naar Gate D26 en daar zat ik. Ik moest twee uur wachten en luisterde naar wat muziek op mijn telefoon. Wel was ik erg alert, ik moest wel goed horen wat ze omriepen.
Nou deden ze dat in bijna alle talen van de wereld behalve in die taal ik in begrijp, Engels. Dat is toch wat. zat ik dan met mijn goede gedrag... Ik luisterde alleen of ik mijn gate nummer hoorde, zoniet dan zou er vast niks aan de hand zijn. dacht ik.

Dat had ik dus mooi fout! Ik had het gevoel dat er iets was veranderd. Alle mensen die gingen naar de gate 27... ik vroeg me af waarom maar ondernam niks. haha heel dom maarja. Toen het tijd was om in te checken zag ik pas dat de gates waren veranderd... ohnee ohnee en nu.
Ik deed alsof ik alles onder controle had, bedoel ik ga niet direct naar iemand toe stappen voor hulp. Ik wil het toch echt eerst zelf doen.
haha en ik ging opzoek, opzoek en opzoek naar de juiste gate. uiteindelijk was het dus wel gate 27. Zoveel gelopen voor niks.

Ik had weer een rij helemaal voor mezelf, zo lekker! Aangezien ik erg moe was heb ik tijdens de vlucht geslapen. Ik werd wakker toen we boven Haiti vlogen. Erg slaperig staarde ik uit het kleine raampje. Echt zo mooi, een prachtig uitzicht. Ik kon niet wachten tot dat ik het geland was om alles nog beter te kunnen zien.